-
1.
pora roku, kiedy dni stają się dłuższe od nocy, robi się coraz cieplej, ożywia się przyroda, zakwitają kwiaty i kwitnie większość drzew i krzewów, według kalendarza na półkuli północnej czas między 21 marca a 21 czerwca -
Forma wiosną używana w znaczeniu ‘w czasie wiosny’.
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości czasu
kalendarz i miary czasu
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Pogoda
warunki atmosferyczne -
- chłodna, dżdżysta, mokra, zimna;
- ciepła, gorąca, pogodna, słoneczna, sucha;
- cudowna, pamiętna, piękna, prawdziwa, wieczna, wspaniała, zielona;
- zeszła, tegoroczna, ubiegłoroczna;
- późna, spóźniona, wczesna;
- astronomiczna, kalendarzowa wiosna
- wiosna któregoś roku
- wiosna, lato, jesień, zima; wiosna i słońce, jesienie i wiosny
- dni, miesiące, pierwszy dzień, początek, połowa;
- nadejście, powiew, tchnienie, woń, wybuch, zapach, zwiastuny;
- obraz, wizerunek wiosny
- buty, kurtka, płaszcz na wiosnę
- bliski wiosny
- wiosna idzie, kończy się, minęła, nadchodzi, nadeszła, nastała, panuje, przyszła, wróciła, wybuchła, zaczęła się, zrobiła się, zwyciężyła (zimę); na kogoś podziałała, kogoś rozbiera
- doczekać wiosny
- czuć, pamiętać, poczuć, witać; coś zwiastuje wiosnę
- pachniało wiosną
- czekać na wiosnę
- do wiosny, ku wiośnie, od wiosny, z wiosny
-
Czas mija, znacząc swe istnienie porami roku, po wiośnie następuje lato, po lecie jesień, po jesieni - zima.
źródło: Krzysztof Kochański: Zabójca czarownic
Nastała wiosna, wiejskie powietrze było świeże.
źródło: Mika Waltari: Egipcjanin Sinuhe
Mimo wiosny temperatura utrzymywała się ciągle poniżej zera.
źródło: Marcin Wolski: Tragedia Nimfy 8
Od południa szedł ciepły wiatr. Niósł zapach zbliżającej się wiosny.
źródło: Adam Bahdaj: Trzecia granica
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wiosna
wiosny
D. wiosny
wiosen
C. wiośnie
wiosnom
B. wiosnę
wiosny
N. wiosną
wiosnami
Ms. wiośnie
wiosnach
W. wiosno
wiosny
-
psł. *vesna