jar

  • książk.  wąwóz o wąskim dnie i stromych zboczach, którego przekrój poprzeczny kształtem przypomina literę V
  • Występuje jako składnik nazw własnych, np. Lisi Jar, Czarci Jar.

  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Ziemia

    ukształtowanie terenu

  • synonimy:  parów
    hiperonimy:  wąwóz
    • głęboki, górski, stromy, suchy jar
    • brzeg, dno, ściana, zbocze jaru
  • Weszli w jar, koryto wyschniętego strumienia, obrośnięte wierzbami.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

    Kluczyliśmy piaszczystymi jarami, korytami płytkich potoków, naturalnymi przesiekami w dzikim gąszczu.

    źródło: NKJP: Jacek Dukaj: W kraju niewiernych, 2005

    Otaczają jezioro lesiste wzgórza pełne jarów i wąwozów, przez które płyną małe rzeczki.

    źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1987

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. jar
    jary
    D. jaru
    jarów
    C. jarowi
    jarom
    B. jar
    jary
    N. jarem
    jarami
    Ms. jarze
    jarach
    W. jarze
    jary
  • ukr.

    z tur. 'przepaść, urwista skała; stromy brzeg'

CHRONOLOGIZACJA:
SJPXVII
SL
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 28.03.2010