grabieżca

  • książk.  osoba, która zabiera bezprawnie i z użyciem przemocy komuś lub z jakiegoś pomieszczenia albo terenu wiele rzeczy
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    przestępstwa

  • synonimy:  rabuś
    hiperonimy:  złodziej
  • W połowie XV wieku mieszczanie wrocławscy i świdniccy zdobyli zamek i powiesili Jana Czernego, głównego grabieżcę.

    źródło: NKJP: Rafał Święcki, Artur Szałkowski: Od zamku do zamku, Słowo Polskie. Gazeta Wrocławska, 2007-08-14

    Miasto bez murów to jak nieogrodzona winnica wydana na pastwę grabieżców i dzikich zwierząt.

    źródło: NKJP: Józef Augustyn: Medytacje Jerozolimskie. Świadectwo pielgrzyma, 2010

    Trudno wyjaśnić, dlaczego bandyci, grabieżcy i zabójcy ryzykują tak dużo. Obrabować bank i wyjechać do Argentyny, to jest scenariusz, który w życiu rzadko się sprawdza. Pozostaje więc kara dożywotniego lub wieloletniego więzienia.

    źródło: NKJP: Marek Jarosz: Poznawanie świata, 2003

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. grabieżca
    grabieżcy
    ndepr
    grabieżce
    depr
    D. grabieżcy
    grabieżców
    C. grabieżcy
    grabieżcom
    B. grabieżcę
    grabieżców
    N. grabieżcą
    grabieżcami
    Ms. grabieżcy
    grabieżcach
    W. grabieżco
    grabieżcy
    ndepr
    grabieżce
    depr
  • Zob. grabić

CHRONOLOGIZACJA:
1844, SJPDor
Data ostatniej modyfikacji: 12.09.2016