koparka - Wielki słownik języka polskiego PAN

maszyna ze specjalną łyżką umieszczoną na końcu ruchomego ramienia, służąca do kopania, nabierania i ładowania ziemi

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Urządzenia i maszyny

rodzaje urządzeń i maszyn

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Budownictwo

materiały, narzędzia i maszyny budowlane

	synonimy:	ekskawator kopara
	hiperonimy:	maszyna

ciężka, gigantyczna, potężna, wielka; mechaniczna koparka; koparka gąsienicowa, kołowa; hydrauliczna, mechaniczna, parowa, ręczna; linowa, łyżkowa, podsiębierna, wielonaczyniowa, zgarniakowa
koparka z osprzętem, z silnikiem
koparka i buldożer, koparka i ciężarówka, koparka i dźwig, koparka i ładowarka, koparka i spychacz, koparka i wywrotka, koparka i zwałowarka
gąsienica, łycha, łyżka, napęd, osprzęt, podwozie, ramię, silnik, układ (elektryczny, hydrauliczny, jezdny...); kierowca, obsługa, operator; konstrukcja, możliwości; awaria, praca, ruch, koparki
koparka kopie, natrafiła na coś, odsłoniła coś, pracowała, uszkodziła coś, wykopała coś; jeździ, przyjechała, ruszyła, wyjechała
użyć; sprowadzić, wezwać, wynająć koparkę

	Na skrzyżowaniu policjant dalej kieruje ruchem, za skrzyżowaniem budują stację benzynową, koparka ryje ziemię. źródło: NKJP: Janusz Rudnicki: Chodźcie, idziemy, 2007
	Więc przede wszystkim machanie łopatą, gdy koparka zrobi już głębszy wykop. źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Wilcza wyspa, 2006
	Dokładnie w tej samej chwili operator koparki numer 5, kopiąc ziemię podczas budowy domu towarowego, zdrzemnął się trochę przy pracy. źródło: NKJP: Tomasz Trojanowski: Wielki powrót, 2007
	Tu drogę zatarasowała łyżka koparki pogłębiającej rów. źródło: NKJP: (WH): W sobotę, w Niebieszczanach, Dziennik Polski, 2000-07-10

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż