żuchwa - Wielki słownik języka polskiego PAN

dolna ruchoma część czaszki u człowieka i zwierząt

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

części ciała, elementy i substancje składowe

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

masywna, mocna, wąska; zniekształcona żuchwa
żuchwa z zębami
czaszka i żuchwa, (górna) szczęka i żuchwa
części, fragment; kąty, kości, mięśnie, trzon, zęby; ruch; niedorozwój, złamanie żuchwy
węzły chłonne pod żuchwą
zęby w żuchwie
poruszać żuchwą
ból promieniuje do żuchwy

	[...] z Kenii pochodzi niemal kompletna żuchwa i kość piszczelowa Australopithecus anamensis o cechach wskazujących również na wyprostowaną posturę. źródło: NKJP: Jerzy Dzik: Dzieje życia na Ziemi : wprowadzenie do paleobiologii, 1992
	Nawet zniszczoną żuchwę lub szczękę można odtworzyć przeszczepiając fragment kości z biodra lub brody, by na tym podłożu wszczepić implant. źródło: NKJP: Paweł Wrabec: Szczęki dwie, Polityka, 2002-10-12
	Pacjenci ze złamaną żuchwą nie będą już leczeni w wojewódzkich przychodniach specjalistycznych - chyba, że za to zapłacą. źródło: NKJP: Dorota Stec-Fus: Fundusz nie zapłaci, Dziennik Polski, 2003-10-03
	Najłatwiej odnawiają się trzony kości długich. Łatwo uzupełnione zostają również ubytki kości w żuchwie i żebrach. źródło: NKJP: Jan Zarzycki, Jan Kuryszko: Anatomia mikroskopowa zwierząt domowych i człowieka, 1995
	Brak wykształconej brody w zachowanych żuchwach dowodził, iż Homo floresiensis byli anatomicznie bliżsi naszym dalszym przodkom - gatunkowi Homo erectus i australopitekom - niż Homo sapiens. źródło: NKJP: Marcin Rotkiewicz: Kosmita z Flores, Polityka, 2007-05-19

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

zach. psł. *žuchъva

Od: psł. dial. *žuchati 'żuć' (ekspresywny czasownik od podstawowego psł. *žьvati *žujǫ; por. żuć) z przyrostkiem *-ъva.