odraza

  • stan psychiczny wywołany czymś dla nas bardzo nieprzyjemnym pod względem fizycznym, emocjonalnym lub moralnym, objawiający się trudną do pokonania niechęcią do kontaktu z tym
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

  • synonimy:  abominacja
    hiperonimy:  wstręt
    • głęboka, pewna, wieczna, wielka; fizyczna, moralna odraza
    • odraza i lęk, odraza i nienawiść, odraza i pogarda, odraza i strach, odraza i wstręt
    • dreszcz, uczucie odrazy
    • pełen odrazy
    • czuć, mieć, odczuwać; budzić, wywoływać, wzbudzić/wzbudzać odrazę
    • napawać odrazą
    • myśleć o czymś z odrazą
  • [...] nabrała odrazy do urzędniczki w szykownym mundurze, do jej twarzy ze szminką na wargach i pudrem na policzkach, do jej zadbanej fryzury i wypielęgnowanych rąk z perłowymi paznokciami.

    źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978

    [...] pomimo swej moralnej odrazy wobec broni masowej zagłady uczestniczył - po wcześniejszej odmowie - w pracach nad budową bomby wodorowej po to jedynie, by skuteczniej zaangażować się na rzecz ograniczenia zbrojeń nuklearnych.

    źródło: NKJP: Krzysztof Szymborski: Tragiczny sukces fizyki, Polityka, 2005-04-16

    W uzasadnieniu sąd podkreślił, że zamordowanie matki i bezbronnych braci jest czynem daleko odbiegającym od norm przyjętych w cywilizowanym społeczeństwie; budzi gniew i odrazę wobec sprawcy.

    źródło: NKJP: 25 lat dla zabójcy matki i braci, Dziennik Polski, 2001-05-25

    W lutym spojrzałem w lustro i pomyślałem z odrazą, że nie chcę już mieć z kimś takim do czynienia. Czas zerwać z nałogiem [...].

    źródło: NKJP: Michał Pol: Piłka nożna, Gazeta Wyborcza, 1996-09-21

    Trzy są dziedziny, w których ćwiczyć musi się każdy, kto chce się stać człowiekiem szlachetnym i prawym. Najpierw pragnienia i odrazy. W tej dziedzinie ćwiczyć się musi, żeby pragnął tych rzeczy, które może osiągnąć, a odrazę odczuwał do tych tylko, których może się ustrzec.

    źródło: NKJP: Maria Zowisło: Filozofia i sport. Horyzonty dialogu, 2001

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. odraza
    odrazy
    D. odrazy
    odraz
    C. odrazie
    odrazom
    B. odrazę
    odrazy
    N. odrazą
    odrazami
    Ms. odrazie
    odrazach
    W. odrazo
    odrazy

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • bez ograniczeń + odraza +
    (do KOGO/CZEGO | wobec KOGO/CZEGO)
  • Rzeczownik odczasownikowy od dawnego przedrostkowego odrazić; zob. razić

CHRONOLOGIZACJA:
1778, SL
Data ostatniej modyfikacji: 31.10.2017