weka

  • duża bułka pszenna o wydłużonym kształcie, przeznaczona do krojenia w poprzek na kromki
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Jedzenie i jego przygotowanie

    rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy

    • kupić; pokroić wekę
  • Oczywiście, obok kociołka, w koszyczku, czeka weka lub bagietka pokrajana w grubą kostkę

    źródło: NKJP: Sery w kuchni, Dziennik Polski, 2004-04-17

    A farsz powinien być taki: kilo tłustawej, ale nie za bardzo, zmielonej wieprzowiny, jedna sucha weka, dwa jajka, dwie, trzy cebule. Z weki usuwamy skórkę, a miąższ moczymy.

    źródło: NKJP: Gołąbki, Dziennik Polski, 2003-02-22

    Tylko w Krakowie wychodzi się bowiem „na pole”, można kupić nie na kredyt, lecz na „borg”, nie miewa się bólów pleców tylko „heksenszus”. Używa się określeń często niezrozumiałych dla mieszkańców innych części Polski, takich, jak weka czy kajzerka.

    źródło: NKJP: Mieczysław Kasprzyk: Lektura smakowita, Gazeta Krakowska, 2001-08-11

    Przygotowujemy grzanki - wekę krajemy w kostkę, obsmażamy, schab z dzika otaczamy w mące, jajku oraz w grzankach z weki. Smażymy na oleju. Potrawę podajemy z opiekanymi ziemniakami i surówką z czerwonej kapusty.

    źródło: NKJP: Półmisek św. Huberta, Dziennik Polski, 2000-10-28

    Gotowym nadzieniem napełnić połówki weki, złożyć, zawinąć w folię aluminiową i włożyć do lodówki na 5 - 8 godzin. Podawać pokrojoną na kanapki.

    źródło: NKJP: Konkurs na kanapkę, Dziennik Polski, 2006-09-28

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. weka
    weki
    D. weki
    wek
    C. wece
    wekom
    B. wekę
    weki
    N. weką
    wekami
    Ms. wece
    wekach
    W. weko
    weki
  • niem. austr. (Weißer) Wecken '(pszenna, biała) bułka'

    W Krakowie i Galicji - germanizm z okresu zaboru austriackiego

CHRONOLOGIZACJA:
1952, Język polski, Tomy 32-33, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 22.05.2017