reforma - Wielki słownik języka polskiego PAN

szereg zmian wprowadzanych dla poprawy działania jakiegoś systemu

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

władza państwowa

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

regulacje prawne

całkowita, całościowa, dogłębna, generalna, gruntowna, głęboka, kompleksowa, poważna, radykalna, wielka; trudna reforma; reforma ekonomiczna, emerytalna, gospodarcza, podatkowa; administracyjna, instytucjonalna, legislacyjna, strukturalna; edukacyjna, oświatowa, szkolna; samorządowa, terytorialna; społeczna, ustrojowa; rolna; cząstkowa
reforma administracji, prawa (cywilnego, karnego...), procedury (cywilnej, karnej...); gospodarki, podatków, systemu emerytalnego, ubezpieczeń..., ubezpieczeń (społecznych); edukacji, oświaty, systemu edukacji, oświaty..., szkolnictwa; ochrony zdrowia, opieki zdrowotnej, służby zdrowia; państwa, samorządu (terytorialnego), ustroju; mieszkalnictwa
reforma w dziedzinie administracji, prawa; w gospodarce, w górnictwie , w rolnictwie; w edukacji, w oświacie, w systemie edukacji, oświaty..., w szkolnictwie; w ochronie, w służbie zdrowia; w armii, w policji, w wojsku; w Kościele
autor, twórcy, zwolennik; cel, kierunek, sukces, wynik; pierwszy, drugi etap, plan, proces, projekt, realizacja reformy
poparcie dla reformy; specjaliści od reformy; dyskusja, klimat wokół reformy; rezygnacja z reformy; niechęć do reform
pomysł; nacisk; pieniądze, środki, wydatki na reformę
prace; debata, dyskusja nad reformą
debata, dyskusja, rozmowy; opinie o reformie; udział; zmiany w reformie
reforma doprowadziła do czegoś, przewiduje, przyniesie, spowoduje coś
dokonać reformy
dokończyć, kontynuować, kończyć, przeprowadzić/przeprowadzać, realizować, robić, rozpocząć/rozpoczynać, wdrożyć/wdrażać, wprowadzić/wprowadzać, zrealizować, zrobić; nadzorować, monitorować; odłożyć, opóźnić/opóźniać; blokować, hamować, krytykować, odrzucić/odrzucać, zablokować, zahamować; poprzeć/popierać, postulować, przeforsować reformę
kierować, zajmować się; objęty reformą
doprowadzić, przystąpić/przystępować do reformy; (nie) dopuścić/dopuszczać do reform; (nie) zgodzić się na reformy; odchodzić, odstąpić od reform
czekać, oczekiwać na reformę; walczyć, zabiegać o reformę; wierzyć w reformę; odpowiadać za reformę
debatować; pracować nad reformą; być za reformą
skorzystać, stracić, zarobić na reformie; dyskutować, rozmawiać o reformie; uczestniczyć w reformie

	Czeka nas nowa reforma edukacji. Zmieni się siatka godzin nauczycielskich, co będzie skutkowało grupowymi zwolnieniami pedagogów [...]. źródło: NKJP: (ma.w): Zanim zadziała klepsydra, Nowiny Raciborskie, 2008-12-02
	[...] przeprowadził doniosłe reformy w armii i szkolnictwie wojskowym. źródło: NKJP: Zbigniew Anusik: Dyplomacja szwedzka wobec kryzysu monarchii we Francji w latach 1787-1792, 2000
	Głównym zadaniem, treścią i ideą okresu przejściowego jest wielka reforma ekonomiczna i polityczna, zmiana ustroju i stworzenie nowej jakości życia. źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Dalszy ciąg trwa, Gazeta Wyborcza, 1993-01-16
	Czołowy polityk Partii Wolnościowej [...] ponownie zagroził zablokowaniem reform w UE do czasu uchylenia sankcji. źródło: NKJP: (PAP): Będzie plebiscyt, Dziennik Polski, 2000-07-05
	Program pilotażowy, to znaczy przekazywanie 46 miastom zadań z zakresu administracji rządowej, centralnej i specjalnej, jest rzeczywiście krokiem naprzód w reformie administracji publicznej [...]. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 29.12.1993

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	reforma	reformy
D.	reformy	reform

C.	reformie	reformom
B.	reformę	reformy
N.	reformą	reformami
Ms.	reformie	reformach
W.	reformo	reformy

Składnia

+

reforma

+

(CZEGO)

Pochodzenie

internac.

ang. reform

fr. réforme

niem. Reform

z łac. refōrmātiō 'przekształcenie, przeobrażenie'

Od: łac. reformare 'przekształcać'. Bezpośrednim źródłem zapożyczenia do polszczyzny był najprawdopodobniej język francuski