poczekalnia - Wielki słownik języka polskiego PAN

pomieszczenie, w którym gromadzą się osoby czekające na coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

miejsca i instytucje związane z leczeniem

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Transport

transport lądowy

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

hiperonimy:

pomieszczenie

duża, obszerna, mała, wielka; pełna, zatłoczona; wygodna; ciepła, zimna poczekalnia; poczekalnia autobusowa, dworcowa, kolejowa; dentystyczna, lekarska, szpitalna
poczekalnia dworca, gabinetu lekarskiego, poradni, stacji, szpitala
poczekalnia dla dzieci, dla pasażerów, dla podróżnych; poczekalnia u dentysty, u lekarza
poczekalnia na dworcu, na lotnisku
drzwi, wejście do poczekalni; wyjście z poczekalni
krzesło, ławka; miejsce w poczekalni
wejść do poczekalni
siedzieć, usiąść w poczekalni

	Na pierwszym piętrze mieścił się gabinet doktora i poczekalnia. źródło: NKJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003
	Na granicy odebrano od wszystkich paszporty, a podróżni czekali w poczekalni dworcowej. źródło: NKJP: Monika Żeromska: Wspomnienia, 2007
	Tam, koło przychodni, jest poczekalnia, gdzie siedzą rodzice i dzieci, które przyszły na badania i konsultacje. źródło: NKJP: Marek Soból: Mojry, 2005
	Wszystko, czego daremnie szukałem w Egipcie, odnalazłem nagle w poczekalni ambasady sudańskiej w Kairze. Wnętrze tej poczekalni przypominało żywo barwne ilustracje z książek o Afryce, wydawanych w końcu ubiegłego stulecia. źródło: NKJP: Marian Brandys: Śladami Stasia i Nel, 1993
	W poczekalni ważnego urzędu staliśmy z Janem Czartoryskim w celu załatwienia jakiejś sprawy „Odrodzenia”. źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: O bogatym młodzieńcu, który nie odszedł zasmucony, 2007

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Zob. czekać