idiota

  • pot.  pogard.  mężczyzna uważany za wyjątkowo głupiego
  • Dawniej używane jako termin medyczny odnoszony do osoby głęboko upośledzonej umysłowo.

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną

    • młody, stary; ostatni, skończony, zupełny; cholerny idiota
    • debile i idioci, złodzieje i idioci
    • idioci rządzą
    • być idiotą
    • wyglądać jak idiota
  • Tylko idiota myśli, że coś takiego może mu ujść na sucho.

    źródło: NKJP: Wioletta Gnacikowska: Himalaizm, Gazeta Wyborcza, 1998-09-09

    Odsuń się, baranie, idioto, bo będę musiał
    rozwalić ci łeb.

    źródło: NKJP: Maria Borowa: Dominika znaczy niedziela, 1995

    Wielu naszych narodowych bohaterów przegrywało swoje wojny. A z kolei większość z nich podejrzewała, że tak będzie, albo nawet miała pewność. Czy to znaczy, że byli bandą idiotów? Powstanie warszawskie to taki bunt u czubków?

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. idiota
    idioci
    ndepr
    idioty
    depr
    D. idioty
    idiotów
    C. idiocie
    idiotom
    B. idiotę
    idiotów
    N. idiotą
    idiotami
    Ms. idiocie
    idiotach
    W. idioto
    idioci
    ndepr
    idioty
    depr
  • łac. idiōta, idiōtēs 'głupiec, dyletant, ignorant'

    z gr. idiṓtēs

CHRONOLOGIZACJA:
SPXVI: idyjota
SJPXVII: idyjota
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 20.03.2014