-
część jakiegoś przedmiotu służąca do chwytania i trzymania dłonią
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Urządzenia i maszyny
budowa urządzeń i maszyn
-
- drewniana; długa, krótka; złota rękojeść
- rękojeść miecza, noża, pistoletu, rewolweru, szabli, sztyletu
- ścisnąć, trzymać rękojeść
-
|
Lewą ręką sięgnął po zatknięty za pasem sztylet. Dłoń mocno zacisnęła się na drewnianej rękojeści.
źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003
|
|
Szczury odruchowo cofnęły się o krok, obcasy wysokich butów wparły się w ziemię, dłonie skoczyły ku rękojeściom mieczy.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 2001
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
rękojeść
|
rękojeści
|
|
| D. |
rękojeści
|
rękojeści
|
|
|
|
| C. |
rękojeści
|
rękojeściom
|
|
| B. |
rękojeść
|
rękojeści
|
|
| N. |
rękojeścią
|
rękojeściami
|
|
| Ms. |
rękojeści
|
rękojeściach
|
|
| W. |
rękojeści
|
rękojeści
|
|
-
|
+ |
rękojeść |
+ |
|
-
psł.
*rǫkojętь / *rękovętь
'to, co się uchwyci ręką'
Złożenie z psł. *rǫka (zob. ręka) i rzeczownika od psł. *(j)ęti 'wziąć, chwycić rękami, schwytać, złapać, ująć' (w pol. zwykle z przedrostkiem ob-jąć, po-jąć). Postać z -jeść (zamiast oczekiwanej *-jęć lub *-więć) w drugiej części złożenia (por. regularny kontynuant ros. рукo-я'т-ка) najprawdopodobniej pod wpływem innych rzeczowników typu kiść.
CHRONOLOGIZACJA:
XV w.,
Bor
2 połowa XV w.,
Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 04.08.2014