otucha

  • stan psychiczny osoby, która, będąc w trudnej sytuacji, pod wpływem czyichś słów lub jakiegoś wydarzenia zaczęła myśleć pozytywnie i wierzyć, że wszystko będzie dobrze
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

    • otucha i nadzieja, otucha i wiara, otucha i wsparcie, otucha i zachęta
    • słowa; odrobina otuchy
    • pełen, pełny otuchy
    • otucha opuściła kogoś, wstąpiła w kogoś
    • potrzebować; nabrać/nabierać; dodać/dodawać komuś otuchy
    • budzić; czerpać z czegoś otuchę
    • napawać otuchą
  • A więc można ją pokonać. Niezależnie od tego, jakie to trudne, sama zdradziła, że jest to możliwe. W Piotra wstąpiła otucha. Mógł walczyć, mógł wygrać.

    źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Martwe światło, 2009

    Poczułem, jak w moją dłoń wsuwa się czyjaś ręka, chłodna z lęku. Spojrzałem prosto w ciemne oczy Srebrzanki. Posłałem jej uśmiech pełen otuchy.

    źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004

    - Co z tego, że chory łyknie lekarstwo, kiedy nikt mu nie wytrze spoconego czoła i nie doda otuchy. Dobre słowo jest czasami lepsze niż lekarstwo.

    źródło: NKJP: Prymas u chorych, Gazeta Wyborcza, 1995-02-13

    Miała miejsce niedawno pierwsza w Polsce [...] udana operacja przeszczepu ręki [...]. Pozbawiony ręki mężczyzna czekał na ten moment przez wiele lat. Takie przypadki napawają otuchą i niosą nadzieję.

    źródło: NKJP: Wojciech Chmura: Ręce i serce, Dziennik Polski, 2006-08-12

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. otucha
    otuchy
    D. otuchy
    otuch
    C. otusze
    otuchom
    B. otuchę
    otuchy
    N. otuchą
    otuchami
    Ms. otusze
    otuchach
    W. otucho
    otuchy

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Rzeczownik odczasownikowy od dawnego przedrostkowego otuszyć; zob. tuszyć

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XVI w., Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 16.10.2014