-
kraje położone poza granicami własnego kraju - państwa
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
-
- pobyt, praca, życie; Polacy, rodacy; prezydent (RP), rząd, siły zbrojne, władze na obczyźnie
- urodzony, wychowany, zamieszkały na obczyźnie
- mieszkać, pozostać / pozostawać, pracować, przebywać, spędzić ileś lat, żyć na obczyźnie
-
|
W najbliższym czasie spodziewany jest powrót z obczyzny Małgorzaty Bąk.
źródło: NKJP: (DW): Rekordowa wygrana, Dziennik Polski - Nowy Sącz, 2000-11-06
|
|
Wędrowali z ojczystego kraju na obczyznę.
źródło: NKJP: Alfons Filar: Śladami tatrzańskich kurierów, 1995
|
|
Zaczepił się w kopalni w Zabrzu. Trzy lata pracował na przodku. [...] Dobrze mi tam było, ale to obczyzna. Ludzie inni, Ślązaki.
źródło: NKJP: Joanna Gospodarczyk: Konkurs \„Temat otwarty\” - III nagroda, Gazeta Wyborcza, 1992-07-27
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
obczyzna
|
obczyzny
|
|
| D. |
obczyzny
|
obczyzn
|
|
|
|
| C. |
obczyźnie
|
obczyznom
|
|
| B. |
obczyznę
|
obczyzny
|
|
| N. |
obczyzną
|
obczyznami
|
|
| Ms. |
obczyźnie
|
obczyznach
|
|
| W. |
obczyzno
|
obczyzny
|
|
-
psł.
*obьtjina
'wspólnota, wspólna własność, teren wspólnie użytkowany'
W języku polskim zastąpiono pierwotny przyrostek *-ina ekspansywnym -izna; na stary wyraz nawarstwiły się nowsze derywaty od obcy 'cudzy', stąd obczyzna 'obce kraje'; zob. obcy
CHRONOLOGIZACJA:
XV w.,
Bor
1860,
Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 14.05.2014