dobra I

II

rzeczownik

  • książk.  obszar ziemi, należący do jakiejś osoby lub instytucji
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Finanse

    własność

    • dobra kościelne, królewskie
    • dobra archidiecezji, diecezji jakiejś; zakonu jakiegoś
  • W 1517 Mikołaj Kopernik, administrator dóbr kapituły warmińskiej, przekazał tu dodatkową ziemię nowemu osadnikowi.

    źródło: NKJP: Jan Bałdowski: Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, 1997

    Ponieważ był z pochodzenia Duńczykiem, którego rodzina wywodząca się z Holandii od wieków posiadała rozległe dobra w Finlandii, nie zaś Rosjaninem, przyjmowany był w polskich ziemiańskich domach.

    źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1997

    W pierwszej połowie XIX stulecia kilkudziesięciu górali z kilku wsi zachodniego Podhala zakupiło przez pośrednika tzw. sekcję czarnodunajecką – dawne dobra królewskie na terenie Doliny Chochołowskiej i Lejowej, przejęte w wyniku zaborów przez Austrię.

    źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Zakopane i Tatry: przewodnik, 1995

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: p3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. dobra
    D. dóbr
    C. dobrom
    B. dobra
    N. dobrami
    Ms. dobrach
    W. dobra
  • Zob. dobro

CHRONOLOGIZACJA:
XIV w., Bor
Data ostatniej modyfikacji: 28.05.2014