rozwaga

  • cecha kogoś, kto po namyśle podejmuje trafne decyzje
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

    • duża, głęboka, ogromna, pełna, szczególna, wielka; właściwa; chłodna rozwaga; rozwaga polityczna
    • rozwaga w podejmowaniu (decyzji, działań), w pracy
    • rozwaga i opanowanie, rozwaga i rozsądek, rozwaga i roztropność, rozwaga i umiar; cierpliwość i rozwaga, czujność i rozwaga, ostrożność i rozwaga, spokój i rozwaga
    • brak rozwagi
    • wymagać rozwagi
    • zachować; zalecać rozwagę
    • apelować, prosić o rozwagę; poddać/poddawać pod rozwagę
    • działać, korzystać z czegoś, podchodzić do czegoś z rozwagą
  • Spokój, rozwaga i cierpliwość są wyżej cenione niż huraoptymizm.

    źródło: NKJP: ol: Pora na weteranów, Dlaczego?, 2009-08-17

    Tym razem przygotowała plan z większą rozwagą.

    źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. rozwaga
    D. rozwagi
    C. rozwadze
    B. rozwagę
    N. rozwagą
    Ms. rozwadze
    W. rozwago
  • Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego rozważyć; zob. ważyć