-
cecha kogoś, kto po namyśle podejmuje trafne decyzje
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
-
- duża, głęboka, ogromna, pełna, szczególna, wielka; właściwa; chłodna rozwaga; rozwaga polityczna
- rozwaga w podejmowaniu (decyzji, działań), w pracy
- rozwaga i opanowanie, rozwaga i rozsądek, rozwaga i roztropność, rozwaga i umiar; cierpliwość i rozwaga, czujność i rozwaga, ostrożność i rozwaga, spokój i rozwaga
- brak rozwagi
- wymagać rozwagi
- zachować; zalecać rozwagę
- apelować, prosić o rozwagę; poddać/poddawać pod rozwagę
- działać, korzystać z czegoś, podchodzić do czegoś z rozwagą
-
|
Spokój, rozwaga i cierpliwość są wyżej cenione niż huraoptymizm.
źródło: NKJP: ol: Pora na weteranów, Dlaczego?, 2009-08-17
|
|
Tym razem przygotowała plan z większą rozwagą.
źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
rozwaga
|
|
|
D. |
rozwagi
|
|
|
|
|
C. |
rozwadze
|
|
|
B. |
rozwagę
|
|
|
N. |
rozwagą
|
|
|
Ms. |
rozwadze
|
|
|
W. |
rozwago
|
|
|
-
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego rozważyć; zob. ważyć
CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XVIII w.,
Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 04.08.2014