koniec i kropka
-
pot. nadawca uważa, że coś jest takie, jak to zostało powiedziane i nie trzeba więcej o tym mówić
-
wykładnik zamknięcia
-
Jezus był Żydem, koniec i kropka.
źródło: NKJP: Jarosław Dudycz: Największy specjalista w Polsce. Dramat w jednym akcie, Blog Jarosława Dudycza – www.redakcja.pl, 2009-08-25
Mówiąc o dawnych kongresach, Jacek Kliszcz użył sformułowania „Targowisko próżności towarzystw”, na co Andrzej Klesyk odparł, że lepiej mówić o „Targowisku próżności”. Koniec i kropka .
źródło: NKJP: Bożena M. Dołęgowska-Wysocka: Czyje targowisko próżności?, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2010-06-01
Za pierwszym raz powiedziała wyraźnie: „kochałam”. Czas przeszły, koniec i kropka. Definitywnie.
źródło: NKJP: Anna Łabudzińska: Niedopełnienie, Esensja nr 03, 2009-04-08
(...) ten rozwód trwał już trzy razy dłużej niż małżeństwo, aż wreszcie żona wygrała, dostali wezwanie, już na ogłoszenie, że rozwód, koniec i kropka , żona wyfiokowana z adwokatem pod rękę, rozchichotana, podniecona, czekająca, kiedy wreszcie przyjdzie eksmałżonek (...).
źródło: NKJP: Wojciech Kuczok: Widmokrąg, 2004
-
część mowy: komentarz metatekstowy