sztufada

  • kulin.  potrawa z mięsa wołowego, bez kości, nadzianego słoniną lub boczkiem, obsmażonego i duszonego z przyprawami
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Jedzenie i jego przygotowanie

    rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy

  • hiperonimy:  potrawa
  • Choć sztufada wymaga nieco pracy przy przygotowaniu, to jednak efekt wart jest zachodu. Zaczynamy od przygotowania ładnych kawałków udźca wołowego, w których najpierw, przy pomocy noża, robimy otwory, a następnie rozpychamy je wzdłuż całego kawałka, naostrzonym kijem, mniej więcej grubości marchewki.

    źródło: Internet: tvp.pl/styl-zycia/kuchnia

    Pamiętam radosne podniecenie, z jakim czekałem na zamówioną sztufadę wołową. Zamiast marynowanego przez dwie doby w oleju i warzywach mięsa, po naszpikowaniu duszonego, podawanego w sosie z dodatkiem czerwonego wina i pomidorów, podsunięto mi coś suchego, twardego i zdecydowanie niesmacznego.

    źródło: NKJP: Piotr Bikont: Jadłem w..., Gazeta Wyborcza, 1992-07-24

    Rodzice, którzy zajmują się organizacją balu, mogli wybierać wśród trzech zestawów dań. Restauracja proponuje m.in.: zupę pieczarkową z łazankami, sztufadę wołową, bigos, kotlet z indyka panierowany, jajko w szynce, zimne półmiski mięs i dla ochłody lodowe puchary.

    źródło: NKJP: Dyskretna elegancja studniówki, Dziennik Polski, 1999-01-07

    Warto [...] przypomnieć, że w czasach, z których pochodzi sztufada, ten majstersztyk sztuki kulinarnej, wódka trzymana była w domowych apteczkach, jako lekarstwo.

    źródło: NKJP: Akademia smaku, Dziennik Polski, 2002-12-07

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. sztufada
    sztufady
    D. sztufady
    sztufad
    C. sztufadzie
    sztufadom
    B. sztufadę
    sztufady
    N. sztufadą
    sztufadami
    Ms. sztufadzie
    sztufadach
    W. sztufado
    sztufady
  • wł. stufato (m) 'mięso duszone'

    Por. niem. Stufata 'ts.'

CHRONOLOGIZACJA:
1682, Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 28.06.2016