szuba
-
w dawnej Polsce: długie, obszerne okrycie wierzchnie, z szerokimi rękawami i dużym futrzanym kołnierzem, podbite futrem, szyte z kosztownych tkanin
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
rodzaje i części ubrań -
hiperonimy: okrycie
-
- barania, lisia, niedźwiedzia, sobolowa; futrzana; długa szuba
-
Szuby kobiece miały w Polsce dłuższe rękawy rozcinane na linii zgięcia ręki.
źródło: Internet: nadwornachoragiewdragonskafredry.strefa.pl
Pod zajazdem stacji czekały sanie i chłop w baraniej czapie i kożuchu, z sękatym biczyskiem i jeszcze ktoś przysiadał się do nas na tę podróż. Na dworze było czarno od nieba i biało od śniegu. Włożono na mnie jakieś płaszcze z dorosłych osób, kilka takich płaszczy i bund, ojciec wciągnął na siebie olbrzymią szubę baranią - wyglądał w niej jak góra.
źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabel: opowiadania i reportaże, 2007
Wojewoda w szubie niedźwiedziej narzuconej na kubrak myśliwski siedział pośrodku sań, między łowczym a marszałkiem Drohojowskim.
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953
Krok w krok postępowała za nią moja siostrzenica, zakutana dla odmiany po czubek zaróżowionego noska w lisią szubę.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
Widok to był niezapomniany, gdy w pewien lipcowy dzień calutka Greene Street [...] pokryła się zaspami, wśród których przechadzali się statyści odziani w futrzane szuby z końca dziewiętnastego wieku.
źródło: NKJP: Kamila Sławińska: Nowy Jork. Przewodnik niepraktyczny, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szuba
szuby
D. szuby
szub
C. szubie
szubom
B. szubę
szuby
N. szubą
szubami
Ms. szubie
szubach
W. szubo
szuby
-
śr.-w.-niem. schūbe / schūwe
Do średnio-wysoko-niemieckiego wyraz dotarł (najprawdopodobniej przez pośrednictwo wł. giubba albo st.franc. juba) z ar. ğubba 'wełniana tunika wierzchnia; długa szata otwarta z przodu, z długimi rękawami'