astronautyka

  • dyscyplina naukowo-techniczna, zajmująca się lotami poza atmosferę Ziemi i poznawaniem przestrzeni kosmicznej oraz znajdujących się w niej obiektów
  • [astronau̯tyka] lub pot. [ astronau̯tyka]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    działalność naukowa


    CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Niebo i wszechświat

    badanie i podbój kosmosu

  • synonimy:  kosmonautyka
    • amerykańska, radziecka, światowa; współczesna astronautyka
    • astronautyka i astronomia, astronautyka i lotnictwo
    • dzieje, historia, przyszłość, rozwój; osiągnięcia, podstawy; pionier, miłośnik; centrum, muzeum astronautyki
    • propagować astronautykę
    • interesować się, zajmować się astronautyką
  • Astronomia, dotychczas głównie jako teoria, zaczęła owocować rozwojem praktycznej astronautyki. Rozpoczęła się era bezpośredniej eksploracji kosmosu.

    źródło: NKJP: Odlotowy wykład, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, 2008-01-10

    W pomieszczeniach obserwatorium znalazłoby się również miejsce na różnego rodzaju wystawy, pokazujące głównie historię astronautyki.

    źródło: NKJP: (jd): Obserwatorium i planetarium, Gazeta Radomszczańska, 2009-07-01

    Jeśli ta operacja się powiedzie, będzie to pierwsze w historii astronautyki lądowanie ziemskiej aparatury na komecie.

    źródło: NKJP: Jacek Jachimecki: Na kometę!, Gazeta Krakowska, 2004-03-03

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. astronautyka
    astronautyki
    D. astronautyki
    astronautyk
    C. astronautyce
    astronautykom
    B. astronautykę
    astronautyki
    N. astronautyką
    astronautykami
    Ms. astronautyce
    astronautykach
    W. astronautyko
    astronautyki

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • internac.

    ang. astronautics

    fr. astronautique

    niem. Astronautik

    gr. ástron 'gwiazda' + gr. nautikós 'okrętowy, żeglarski'

CHRONOLOGIZACJA:
1958, SJPDor
Data ostatniej modyfikacji: 14.03.2017