penitentka

  • rel.  kobieta, która w Kościele katolickim przystępuje do spowiedzi
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    osoby związane z religią i kościołem


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    sakramenty i obrzędy religijne

  • Pamiętam moją penitentkę, pierwszą w moim życiu osobę, którą spowiadałem.

    źródło: NKJP: Marek Rapacki: Po co hospicjum, Gazeta Wyborcza, 1999-02-17

    Rozsiadł się wygodnie i złożył ręce na brzuchu jak kanonik, który przyjmuje spowiedź penitentki gdzieś w zaciszu zakrystii.

    źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006

    Sytuacja spowiedzi jest niekiedy jedyną okazją do znalezienia osoby, której się ufa, wobec której można czuć się bezpieczną i godną zainteresowania. W związku z tym rodzi się szczególna więź, w której penitentka przywiązuje się do spowiednika [...].

    źródło: NKJP: Sztuka spowiadania Poradnik dla księży, 2010

    Nagminne były przypadki, że spowiednik, pod groźbą nieudzielenia rozgrzeszenia, zmuszał penitentki do uległości.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. penitentka
    penitentki
    D. penitentki
    penitentek
    C. penitentce
    penitentkom
    B. penitentkę
    penitentki
    N. penitentką
    penitentkami
    Ms. penitentce
    penitentkach
    W. penitentko
    penitentki
  • Od: penitent (osoba u spowiedzi)

CHRONOLOGIZACJA:
XVII w., Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 14.03.2015