penitentka
-
rel. kobieta, która w Kościele katolickim przystępuje do spowiedzi
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
Pamiętam moją penitentkę, pierwszą w moim życiu osobę, którą spowiadałem.
źródło: NKJP: Marek Rapacki: Po co hospicjum, Gazeta Wyborcza, 1999-02-17
Rozsiadł się wygodnie i złożył ręce na brzuchu jak kanonik, który przyjmuje spowiedź penitentki gdzieś w zaciszu zakrystii.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
Sytuacja spowiedzi jest niekiedy jedyną okazją do znalezienia osoby, której się ufa, wobec której można czuć się bezpieczną i godną zainteresowania. W związku z tym rodzi się szczególna więź, w której penitentka przywiązuje się do spowiednika [...].
źródło: NKJP: Sztuka spowiadania Poradnik dla księży, 2010
Nagminne były przypadki, że spowiednik, pod groźbą nieudzielenia rozgrzeszenia, zmuszał penitentki do uległości.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. penitentka
penitentki
D. penitentki
penitentek
C. penitentce
penitentkom
B. penitentkę
penitentki
N. penitentką
penitentkami
Ms. penitentce
penitentkach
W. penitentko
penitentki
-
Od: penitent (osoba u spowiedzi)