nudziara
-
pot. kobieta, której monotonne, zbyt spokojne lub nieatrakcyjne zachowanie wywołuje nudę - stan psychiczny
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
Nawet dosyć fajna babka, tylko straszna nudziara, ciągle tylko opowiada o tym, jak to się żyło przed wojną.
źródło: NKJP: Zygmunt Zeydler-Zborowski: Czarny mercedes, 2005
[...] bohaterka uważa się jednak za kompletną nudziarę. Jest sama, kocha powłóczyste, czarne suknie i potrafi wspaniale narzekać.
źródło: NKJP: (MSZ): Książka na dziś, Gazeta Krakowska, 2003-09-05
Uśmiecham się do swoich wspomnień o pani dziewiarce spod Kielc. I myślę też o moich polskich koleżankach, dziergających niejako w konspiracji, nie mających odwagi przyznać się, że zrobiły sobie same sweterek, w obawie posądzenia o bycie starą panną lub nudziarą.
źródło: NKJP: Internet
No, a później ten nieszczęsny sylwester, nieszczęsny, bo milenijny i trzeba mieć na niego jakiś super pomysł, żeby nie wypaść przed znajomymi na nudziarę.
źródło: NKJP: U nas w como: Cosmopolitan, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nudziara
nudziary
D. nudziary
nudziar
C. nudziarze
nudziarom
B. nudziarę
nudziary
N. nudziarą
nudziarami
Ms. nudziarze
nudziarach
W. nudziaro
nudziary
-
Zob. nudzić