nudziara

  • pot.  kobieta, której monotonne, zbyt spokojne lub nieatrakcyjne zachowanie wywołuje nudę - stan psychiczny
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

  • Nawet dosyć fajna babka, tylko straszna nudziara, ciągle tylko opowiada o tym, jak to się żyło przed wojną.

    źródło: NKJP: Zygmunt Zeydler-Zborowski: Czarny mercedes, 2005

    [...] bohaterka uważa się jednak za kompletną nudziarę. Jest sama, kocha powłóczyste, czarne suknie i potrafi wspaniale narzekać.

    źródło: NKJP: (MSZ): Książka na dziś, Gazeta Krakowska, 2003-09-05

    Uśmiecham się do swoich wspomnień o pani dziewiarce spod Kielc. I myślę też o moich polskich koleżankach, dziergających niejako w konspiracji, nie mających odwagi przyznać się, że zrobiły sobie same sweterek, w obawie posądzenia o bycie starą panną lub nudziarą.

    źródło: NKJP: Internet

    No, a później ten nieszczęsny sylwester, nieszczęsny, bo milenijny i trzeba mieć na niego jakiś super pomysł, żeby nie wypaść przed znajomymi na nudziarę.

    źródło: NKJP: U nas w como: Cosmopolitan, 1999

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. nudziara
    nudziary
    D. nudziary
    nudziar
    C. nudziarze
    nudziarom
    B. nudziarę
    nudziary
    N. nudziarą
    nudziarami
    Ms. nudziarze
    nudziarach
    W. nudziaro
    nudziary
  • Zob. nudzić

CHRONOLOGIZACJA:
1904, SJPWar
Data ostatniej modyfikacji: 03.05.2017