bufonada

  • książk.  pejorat.  sposób zachowania dowodzący, że ktoś uważa się za osobę ważniejszą i lepszą od innych
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • antonimy:  skromność
  • Atmosferę tego mieszkania dwojga niezwykłych ludzi przenikał duch prostoty i serdeczności. Choć to właśnie bardziej onieśmielało zwykłego śmiertelnika w spotkaniu z wybitnością niż nadęta pycha i bufonada.

    źródło: NKJP: Znakomity uczony, Gazeta Wyborcza, 1995-10-27

    Nie muszę jeździć mercedesem. Ludzie nie znoszą bufonady i przepychu.

    źródło: NKJP: Agata Pustułka-Sosnowiec: Był zawsze blisko ludzi, Dziennik Zachodni, 2008-10-08

    [...] przeprowadzał wywiady głównie ze znanymi, nieświadomymi podstępu postaciami polityki i show-biznesu, obnażając ich nadęcie i bufonadę.

    źródło: NKJP: Tomasz Zalewski: Kazach w Ameryce, Polityka, 2006-11-25

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. bufonada
    bufonady
    D. bufonady
    bufonad
    C. bufonadzie
    bufonadom
    B. bufonadę
    bufonady
    N. bufonadą
    bufonadami
    Ms. bufonadzie
    bufonadach
    W. bufonado
    bufonady

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Zob. bufon

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XIX w., Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 30.10.2017