banialuka

  • pot.  pejorat.  wypowiedź nieprawdziwa lub pozbawiona sensu
  • [bańjaluka]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • hiperonimy:  głupstwo
    • opowiadać, pleść banialuki
  • - O żadnych lokalach mieszkalnych w piwnicach mowy być nie może! To są banialuki wymyślane przez wąskie grono spółdzielców.

    źródło: NKJP: (RAV): Piwniczny problem na Kasprusiach, Dziennik Polski, 2006-06-23

    Obawiam się jednak, że ta partia przegra kolejne wybory, jeśli jej liderzy będą pleść podobne banialuki.

    źródło: NKJP: Andrzej Zagozda: W Polsce roi się od demonów zła..., Gazeta Wyborcza, 1997-12-29

    Modne ostatnio, barwnie ilustrowane, popularnonaukowe albumy są zatem dziełami zbawiennymi, o ile oczywiście nie nafaszerowano ich banialukami, od których robaczywieją słabsze umysły.

    źródło: NKJP: Włodzimierz Kalicki: Pożytki płynące z wiedzy niekoniecznej, Gazeta Wyborcza, 1993-06-23

    Ba, jakoś tam do przeżycia jest nawet hucpiarski bełkocik autora, ta banialuka o nieudanym weselisku, czyli o udanej, pełnej bredni i gorzały, zastępczej bibce kilku samców. Cóż, w demokracji każdemu wolno pisać.

    źródło: NKJP: Paweł Głowacki: Nasze zero-sero, Dziennik Polski, 2005-03-25

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. banialuka
    banialuki
    D. banialuki
    banialuk
    C. banialuce
    banialukom
    B. banialukę
    banialuki
    N. banialuką
    banialukami
    Ms. banialuce
    banialukach
    W. banialuko
    banialuki

    Inne uwagi

    Zwykle lm

  • Od: imienia tytułowej postaci romansu Hieronima Morsztyna "Historia ucieszna o zacnej królewnie Banialuce" (przed 1650 r.), a imię to z kolei od nazwy miasta położonego w Bośni i Hercegowinie - Banja Luka.

CHRONOLOGIZACJA:
1807, SL
Data ostatniej modyfikacji: 23.01.2016