blachara
-
pot. pogard. kobieta, która ubiera się w sposób wyzywający i ma zbyt ostry makijaż, zwraca uwagę na mężczyzn, którzy mają pieniądze i jeżdżą drogimi samochodami
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
płeć
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
wygląd -
hiperonimy: kobieta
-
O takich dziewczynach mówi się „blachary”. Ma być ładna i pasować mu do samochodu, a on jej za to stawia, wozi swoją bryką.
źródło: NKJP: Katarzyna Janiszewska: Balanga na pełnym luzie, Gazeta Krakowska, 2007-10-12
Około południa postanowił, że pójdzie do zoo. Ogród zoologiczny wiosną przyciąga meneli, dresiarzy i blachary, czyli ich dziewczyny, jak kiedyś poinformował go syn.
źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. blachara
blachary
D. blachary
blachar
C. blacharze
blacharom
B. blacharę
blachary
N. blacharą
blacharami
Ms. blacharze
blacharach
W. blacharo
blachary
-
Zob. blacha