dewiantka
-
książk. kobieta z zaburzeniem psychicznym charakteryzującym się postępowaniem lub zachowaniem odbiegającym od przyjętych norm moralnych lub obyczajowych
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
rodzaje chorób
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
W najnowszej powieści bohater jest wręcz mizoginem, a jego partnerka przeżywa poważne problemy seksualne, by nie powiedzieć, że jest dewiantką
źródło: NKJP: Detektyw z Breslau, Dziennik Polski, 2003-12-13
Mama Doroty określiła jej drogę aktorską: od amantki do dewiantki. [...] Zdarzyło jej się [...] grać świętą, niebezpieczną wariatkę, alkoholiczkę, kobiety zdradzone i porzucone.
źródło: NKJP: Katarzyna Kachel: Od amantki do dewiantki, Gazeta Krakowska, 2005-01-07
Katolicy do dziś nie mogą wybaczyć Almodovarowi, że w jednym ze swoich wczesnych filmów („Pośród ciemności”) znieważył hiszpański Kościół, przedstawiając kobiecy klasztor jako azyl dewiantek. Siostry-nimfomanki zamiast pomagać upadłym duszyczkom, same oddawały się grzesznym uciechom [...].
źródło: NKJP: Janusz Wróblewski: Czerwona płachta z celuloidu, Polityka, nr 2383, 2003-01-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dewiantka
dewiantki
D. dewiantki
dewiantek
C. dewiantce
dewiantkom
B. dewiantkę
dewiantki
N. dewiantką
dewiantkami
Ms. dewiantce
dewiantkach
W. dewiantko
dewiantki
-
Od: dewiant