antyfona

  • rel.  w liturgii chrześcijańskiej krótki tekst modlitewny przeplatający modlitwy i pieśni lub będący samodzielną modlitwą
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    sakramenty i obrzędy religijne

    • antyfony adwentowe, maryjne, żałobne
    • hymny i antyfony
    • fragmenty, słowa antyfony
    • wysłuchać antyfony
    • kończyć; śpiewać antyfony
  • – O clemens, o pia, o dulcis Virgo Maria – ksiądz kończył antyfonę.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007

    Przy samym grobie śpiewana była antyfona „Chwała ci Trójco, Trójrównych Sobie”.

    źródło: NKJP: Krzysztof Dowgiałło: Wiara w moc Zbawiciela, Gazeta Tczewska, 2008-03-20

    Antyfona na wejście z niedzielnej liturgii mszalnej tego tygodnia rozpoczyna się od słów „Gaudete In Domino semper” (Zawsze radujcie się w Panu).

    źródło: NKJP: Adwent z Ojcem Pio, Głos Ojca Pio, 2010

    - Antyfona zawsze w treści nawiązuje do czytań i ewangelii, dobrze dobrana pieśń też powinna nawiązywać - mówi ks. Robert Tyrała.

    źródło: NKJP: Agnieszka Malatyńska-Stankiewicz: Modlitwa w nutach, Dziennik Polski, 2005-03-25

    Roraty to adwentowa Msza ku czci Najświętszej Marii Panny. Odprawia się ją wcześnie rano, kiedy panuje jeszcze zmrok. Swoją nazwę roraty wzięły od wprowadzającej do liturgii antyfony: „rorate coeli de super”, co znaczy: „niebiosa rosę spuśćcie nam”.

    źródło: NKJP: Stanisław Zasada: Te słynne roraty, Gazeta Poznańska, 2004-12-04

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. antyfona
    antyfony
    D. antyfony
    antyfon
    C. antyfonie
    antyfonom
    B. antyfonę
    antyfony
    N. antyfoną
    antyfonami
    Ms. antyfonie
    antyfonach
    W. antyfono
    antyfony
  • łac. antiphōna

    z gr. antiphṓnē 'śpiewana odpowiedź'

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XVI w., SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 13.01.2016