biedaczyna
-
pot. osoba, która u mówiącego wzbudza współczucie i litość
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
- Dajże spokój, jeszcze padnie nam biedaczyna na serce - mruknął pierwszy minister Birzinni, wertując zalegające stół papiery.
źródło: NKJP: Jacek Dukaj: W kraju niewiernych, 2000
Kobieta z mężczyzną pozostaje w sklepie 4 minuty i 41 sekund, ponieważ jedynym marzeniem mężczyzny jest wyjść. Nudzi się biedaczyna, marudzi, najchętniej zostałby na zewnątrz i na przykład zapalił papierosa.
źródło: NKJP: Tomasz Szlendak: Leniwe maskotki rekiny na smyczy, 2005
Piękno ciała tych „posągów młodości” opisał podróżnik tak kusząco, że nawet Anglikowi przyszłaby ostra ślinka, ale potem biedaczyna stracił junacki wigor i nie wiedział, co począć z ponętnymi niewolnicami. Francuz, a nie wiedział!
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Nowa przygoda: Gwinea, 1962
Gdzieś nad ranem wyłazi z kąta taka pokraka życiowa bez fartu, nygus z wyplamionym rosołem rękopisem poematu, co go nikt nie chce drukować, biedaczyna pragnąca się ogrzać w cieple cudzego powodzenia.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wniebowstąpienie, 2006
Poza tym skoro już piszesz, kim jestem... zacznij czytać posty, i to dokładnie, to może zaczniesz, biedaczyno, coś z nich rozumieć.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. biedaczyna
biedaczyni
biedaczyny
ndepr biedaczyny
depr D. biedaczyny
biedaczynów
biedaczyn
C. biedaczynie
biedaczynom
B. biedaczynę
biedaczynów
biedaczyny
N. biedaczyną
biedaczynami
Ms. biedaczynie
biedaczynach
W. biedaczyno
biedaczyni
biedaczyny
ndepr biedaczyny
depr Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm biedaczyn, B. lm biedaczyny. W przeciwnym razie używa się r. m1, D. i B lm biedaczynów lub r. ż, D. lm biedaczyn, B. lm biedaczyny.
-
Zob. bieda