bigotka

  • książk.  pejorat.  kobieta gorliwie i przesadnie przestrzegająca zasad religijnych
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    osoby związane z religią i kościołem


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • stara bigotka
  • Przyszła gwiazda, szokująca dziś cały świat coraz to nowymi pomysłami, wychowała się w Rochester pomiędzy ojcem, żarliwym katolikiem a babką - bigotką. Babka zaklinała ją ciągle, aby unikała mężczyzn, straszyła ją piekłem i nieustannie przekonywała, by pozostała dobrą dziewczynką kochającą Jezusa.

    źródło: NKJP: (Aga): Jak mi ciebie brakuje, Pani, nr 5, 1993

    Mama była wierząca. Tercjarki i rozplotkowane bigotki trzymała na dystans, ale była rzetelną katoliczką.

    źródło: NKJP: Ryszard Przybylski: Uśmiech Demokryta, 2009

    Miejscowe bigotki krzyczały, że popiera się pornografię, a ich głosom wtórowała gazeta „Głos Narodu”, przesycona jadem nienawiści do wszystkiego, co nie było w zgodzie, jak to się dzisiaj mówi, z wartościami chrześcijańskimi.

    źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. bigotka
    bigotki
    D. bigotki
    bigotek
    C. bigotce
    bigotkom
    B. bigotkę
    bigotki
    N. bigotką
    bigotkami
    Ms. bigotce
    bigotkach
    W. bigotko
    bigotki
  • Zob. bigot

CHRONOLOGIZACJA:
1730, Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 29.03.2015