kutwa

  • pot.  pejorat.  osoba, która niechętnie wydaje pieniądze
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

  • Potrzebuję na gwałt siedmiu tysięcy. Żona mi marznie w paletku i marzy o futrze. Nie bądź kutwą.

    źródło: NKJP: Monika Piątkowska, Leszek Talko: Talki w wielkim mieście, 2002

    - Geena nie była kutwą i raz zafundowała jej kino, następnym razem pizzę [...].

    źródło: Natalie Fields: Czterdzieści żab, jeden królewicz, 2009 (docer.pl)

    Ja panu sprzyjam i uważam, że propozycja jest zupełnie dobra, ale ci w księgowości to kutwy i chcą urwać każdy grosz – tacy ludzie. Niech pan zgodzi się na obniżkę ceny, a ja sobie już z nimi poradzę...

    źródło: NKJP: Ilustrowana encyklopedia manipulacji, Dziennik Bałtycki, 2006-11-06

    I tak w sporze rządu z górnikami minister gospodarki X gra dobrego wujka, biorącego swych pupilków pod troskliwą opiekę, a minister finansów Y - podłego kutwę, który da prędzej zdechnąć górnikowi niż otworzy kasę [...].

    źródło: NKJP: Stolica protestu, Dziennik Polski, 1999-09-24

    W niektórych regionach Polski istnieje przesąd, że poczęstunek alkoholem jest gwarancją pomyślnej transakcji, a nabywca lekceważący ten zwyczaj wyrabia sobie opinię kutwy, sknery.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1, ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. kutwa
    kutwy
    D. kutwy
    kutwów
    kutw
    C. kutwie
    kutwom
    B. kutwę
    kutwów
    kutwy
    N. kutwą
    kutwami
    Ms. kutwie
    kutwach
    W. kutwo
    kutwy

    Inne uwagi

    Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm kutw, B. lm kutwy. Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, D. i B lm kutwów lub r. ż, D lm
    kutw, B. lm kutwy

  • Etymologia niejasna. Najprawdopodobniej dewerbatiwum od zaświadczonego od XVIII w. pol. dial. kutwić 'chciwie gromadzić, ciułać, skąpić' (Sław.).

CHRONOLOGIZACJA:
1808, SL
Data ostatniej modyfikacji: 11.08.2017