nie wiedzieć czemu

  • nadawca nie potrafi wyjaśnić, dlaczego prawdą jest to, o czym mowa
  • wykładnik niepewności

  • najczęściej używany jako wtrącenie

  • Po śródmieściu nie wiedzieć czemu snuły się tłumy znudzonych policjantów.

    źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004

    My, nie wiedzieć czemu, chichotaliśmy cały czas, robiąc heroiczne wysiłki, aby nie wybuchnąć śmiechem, mimo groźnego spojrzenia Mamy.

    źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1997

    Admirałowi, nie wiedzieć czemu, przypomniał się pewien laryngolog, do którego, generalnie nie ufając lekarzom, wybrał się wreszcie, załamany kłopotami z nocnym oddychaniem.

    źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006

    Ogromny piec kuchenny miał wbudowany zbiornik na ciepłą wodę, piecyk, nie wiedzieć czemu zwany duchówką, i piec chlebowy.

    źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997

    Nie wiedzieć czemu bardziej wierzyłem kierowcy, którego nazwiska nawet nie znam, niż Piontkowi, który zaangażował mnie do poszukiwania wspólnika.

    źródło: NKJP: Michał Bielecki: Osiedle prominentów, 1997

  • część mowy: komentarz metatekstowy

    podklasa: przyzdaniowy

  • nie wiedzieć czemu _
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: Cz. t. rozk., Cz. t. przyp., Cz. wolitywny
    szyk: zewnętrzny: antepozycja
    wewnętrzny: stały
Data ostatniej modyfikacji: 17.04.2015