knajpa - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. podrzędna restauracja, w której podaje się alkohol i zakąski

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

rozrywka

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

miejsca, osoby, przedmioty, sytuacje związane z jedzeniem

	synonimy:	pub
	hiperonimy:	restauracja

studencka; modna; nocna; dworcowa, nadrzeczna, portowa, przydrożna; gdyńska, kędzierzyńska...; miła, obskurna, podrzędna, poślednia, przytulna; duszna, zadymiona knajpa
knajpy i burdele; knajpy i speluny; bary i knajpy; kawiarnie i knajpy; restauracje i knajpy
bywalec, klient; właściciel knajpy
likwidować, otworzyć/otwierać, prowadzić, zamknąć/zamykać, zlikwidować knajpę
chodzić, iść, pójść; wejść/wchodzić, wpaść/wpadać, wstąpić/wstępować do knajpy; chodzić od knajpy do knajpy; wyjść/wychodzić z knajpy
przesiadywać, wysiadywać pod knajpą; stać przed knajpą
latać, łazić, wałęsać się, włóczyć się po knajpach; pracować; pić, popijać; przesiadywać, siedzieć, spotkać się/spotykać się, umówić się/umawiać się, wysiadywać w knajpie

	Najczęściej spotykamy się gdzieś w knajpie na piwie, to takie moje ustępstwo na rzecz kumpli. Siedzimy, pijemy i rozmawiamy. źródło: KWSJP: Zuzanna Maj: Przyjaźń damsko-męska, 1998
	Przychodzę do miasteczka i pierwszego spotykam Pawła. Taki sam, jak go zostawiłem, spity jak świnia, tylko że tym razem bardziej zarośnięty. - Tyś pewnie z knajpy nie wychodził od tamtego czasu. źródło: KWSJP: Wiesław Dymny: Opowiadania zwykłe, 1997
	Wyszomirski [...] prawie co wieczór przesiadywał w wileńskich knajpach, pijąc na smutno. źródło: KWSJP: Czesław Miłosz: Ziemia Urlo, 1977
	Zmienne twarze lat mijały przed oczyma zmęczonymi poligraficznym rachunkiem, nocnym nizaniem litery na literę, półmrokami zadymionych knajp. źródło: KWSJP: Lew Kaltenbergh: Ogień sterzeżony. Opowieść o Stanisławie Wyspiańskim, 1964

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

niem. Kneipe