dróżka

Ruszyłem dalej niewyraźną ścieżką. Strumień był teraz po lewej, a las przybliżył się do dróżki, by wznieść się nad nią, bo dolina zwężała się w tym miejscu, dwa zarośnięte pagóry wypiętrzały się z jednej i drugiej strony.

źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1995

Szła na skróty dróżką wśród krzaczków ziemniaczanych, które właśnie przekwitały.

źródło: NKJP: Krystyna Boglar: Zobaczysz, że pewnego dnia..., 1996

Zamiast wyjechać na szosę, jak to bywało dotychczas, kluczyliśmy leśnymi dróżkami, wąskimi, krętymi i pełnymi wykrotów.

źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955

Wąskie dróżki wiodące przez dżunglę zmieniły się w korytka wypełnione czerwonym szlamem. Terenowy wóz z napędem na cztery koła żegluje w tym gęstym błocie, gdyż trudno to nawet nazwać jazdą.

źródło: NKJP: Lucjan Wolanowski: Upał i gorączka, 1970