Może tego nie widać, ale tak naprawdę w czasie gry mocno się denerwuję. Zachowuję jednak twarz pokerzysty i staram się nie ujawniać emocji.
źródło: NKJP: Małopolska dziesiątka, Dziennik Polski, 1999-01-07
[...] siedział spokojnie, miał twarz pokerzysty, bez cienia emocji. [...] Przez chwilę pisał coś nieśpiesznie, bez żadnego zdenerwowania.
źródło: NKJP: Jan Osiecki, Na trzy głosy, Dziennik Polski, 2003-12-03
Zrobił, co mógł w tej sytuacji zrobić najrozsądniejszego - zachował zimną krew i twarz pokerzysty.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007
Spojrzałem na niego uważnie. Chciałem zobaczyć, kim tak naprawdę jest człowiek żyjący w tym wymyślonym koszmarze. Nic. Twarz pokerzysty. Żadnej ironii, dystansu czy gniewu.
źródło: NKJP: Jerzy Karaszkiewicz: Lenin wiecznie żywy, Gazeta Wyborcza, 1992-05-09
Albo mnie nie poznał, albo aż tak dobrze potrafił się opanować, że z twarzą pokerzysty potraktował mnie jak najzwyklejszego pacjenta.