-
1.b
ogól ludzi cierpiących niedostatek pieniędzy lub innych środków do życia -
Używane także w postaci bida; wariant ten ma przeważnie charakter potoczny, ale jest także używany w celu podkreślenia nacechowania ekspresywnego wypowiedzi lub w stylizacji gwarowej.
-
- rzadziej pot. bida
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
własność -
synonimy: biedota
-
- dobry, odpowiedni dla biedy
-
Bieda mieszka przede wszystkim wokół PGR-ów, które zatrudniają teraz mniej ludzi, chociaż prawie wszystkie, z wyjątkiem dwóch, udało się uratować i przekazać w czyjeś ręce. I w gminach na południowym zachodzie.
źródło: NKJP: Danuta Zagrodzka, Gazeta Wyborcza, 1994-06-10
[...] ja te kobiety rozumiem[...] Bogate nie przychodzą do Ligi. Nie umie powiedzieć, czemu tak jest. Sama bieda przychodzi. Tysiąc osiemset pensji... Dwa pięćset...
źródło: NKJP: Anna Strońska: Pełnia życia, Polityka, 1980
Brak szacunku dla człowieka, to jest charakterystyczne dla biedy.
źródło: NKJP: Internet
Nikt nie wierzy, że się nie obłowili, poza tym zadzierają nosa, jakby nie byli z tej samej bidy, co wszyscy.
źródło: NKJP: Rafał A Ziemkiewicz: Żywina, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bieda
biedy
D. biedy
bied
C. biedzie
biedom
B. biedę
biedy
N. biedą
biedami
Ms. biedzie
biedach
W. biedo
biedy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *běda