UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

oportunista

Chronologizacja

1870, Tygodnik Soborowy, nr 23, books.google.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. oportunista
oportuniści
ndepr
oportunisty
depr
D. oportunisty
oportunistów
C. oportuniście
oportunistom
B. oportunistę
oportunistów
N. oportunistą
oportunistami
Ms. oportuniście
oportunistach
W. oportunisto
oportuniści
ndepr
oportunisty
depr

Pochodzenie

ang. opportunist

fr. opportuniste

niem. Opportunist

Od: oportunizm

Definicja

książk. 
osoba, która nie kieruje się w życiu stałymi zasadami, lecz dla osiągnięcia osobistych korzyści dostosowuje swoje postępowanie do okoliczności

Noty o użyciu

Na skutek skojarzenia z wyrazem opór używane czasem błędnie w znaczeniu 'ktoś stawiający opór'.

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

Połączenia

  • oportunista i karierowicz
  • być oportunistą

Cytaty

Oportunista i karierowicz, marzący o stanowisku burmistrza, łatwy do przekupstwa tupeciarz, raz wreszcie chciałby być praworządny i lojalny wobec przyjaciela w opresji.

źródło: NKJP: „Oczy węża”, Dziennik Polski, 1999-01-02

Jestem głęboko przekonany, że oportuniści, szukający za wszelką cenę akceptacji tłumu, nigdy nie dokonają rzeczy wielkich.

źródło: NKJP: Anna Bikont: Nie udawajmy obrońców ludu, Gazeta Wyborcza, 1994-11-12

Rozumiem, że elity kulturowe, tak jak każda grupa, mają również swych oportunistów, których poglądy determinuje nie intelektualna pozycja i siła charakteru, ale obowiązująca moda i konwenans.

źródło: NKJP: Maciej Zięba: Po szkodzie? Przed szkodą? O Polsce, kapitalizmie i kontemplacji, 1996

Data ostatniej modyfikacji: 13.05.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj