1893,
Kalendarz Warszawski, polona.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
n2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
szewro
|
szewro
|
|
| D. |
szewro
|
szewro
|
|
| C. |
szewro
|
szewro
|
|
| B. |
szewro
|
szewro
|
|
| N. |
szewro
|
szewro
|
|
| Ms. |
szewro
|
szewro
|
|
| W. |
szewro
|
szewro
|
|
książk.
wyprawiona, bardzo cienka, miękka i delikatna skóra kozia stosowana do wyrobu luksusowego obuwia oraz takich produktów jak rękawiczki
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
materiały używane w przemyśle
|
[...] sznurowane do kolan buty z najlepszego szewro w kakaowym kolorze [...].
źródło: Jan Zieliński: Szkatułki Newerlego, 2012 (books.google.pl)
|
|
Przy pierwszym spojrzeniu rozróżnialiśmy rodzaj skóry przyniesionej przez klienta: jucht, boks, szewro.
źródło: Jan Piechota: Gawęda mojego dzieciństwa, 1987 (books.google.pl)
|
Data ostatniej modyfikacji: 15.05.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN