Chronologizacja
Pochodzenie
fr. suite
z łac. lud. *sequita 'następstwo'.
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Funkcjonowanie państwa władza państwowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
Relacje znaczeniowe
| synonimy: | orszak |
Połączenia
- cała; diabelska; liczna, rozliczna, wielka; umundurowana, uzbrojona, zbrojna; własna świta; świta cesarska, królewska; przyboczna
- świta arcyksięcia, dyplomaty, imperatora, króla, księcia; niewolników, oficerów, wojskowych
- dostojnik i świta; król i świta
- członek świty
- świta towarzyszyła/towarzyszy komuś
Cytaty
|
[...] Tacyt mylnie zinterpretował informację o lokalnym wiecu sądowym, uznając to zgromadzenie za świtę towarzyszącą naczelnikowi okręgu przy sprawowaniu sądownictwa. źródło: NKJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2004 |
|
|
Piłsudski wraz z towarzyszącą mu świtą wojskowych zostali udekorowani wysokimi orderami. źródło: KWSJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995 |
|
|
Naczelny wódz galopem zjeżdżał ze wzgórza. Za nim gnał Pełka ze stanicą i reszta przybocznej świty. źródło: KWJP: Franciszek Fenikowski: Długie morze, 1963 |
|
|
Zamachowcy wpadają do zielonego salonu, w którym znajdują się uwięzieni od wtorku dostojnicy ze świty cesarskiej. źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Cesarz, 2005 |
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | świta |
świty |
|
| D. | świty |
świt |
|
| C. | świcie |
świtom |
|
| B. | świtę |
świty |
|
| N. | świtą |
świtami |
|
| Ms. | świcie |
świtach |
|
| W. | świto |
świty |