UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

bej

Chronologizacja

1 połowa XVI w., SPXVI
W postaci: bek

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. bej
beje
bejowie
ndepr
beje
depr
D. beja
bejów
C. bejowi
bejom
B. beja
bejów
N. bejem
bejami
Ms. beju
bejach
W. beju
beje
bejowie
ndepr
beje
depr

Pochodzenie

tur. bej 'pan; naczelnik; książę'

Definicja

hist. 
dawny wyższy urzędnik państwowy w Turcji i dawny władca Tunezji

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Funkcjonowanie państwa władza państwowa

Cytaty

Jakiś ślad tradycji można odnaleźć tylko w wąskich uliczkach Starego Miasta [...]. Tu kupcy wciągają turystę do sklepiku, by pokazać mu ogromne łoże z baldachimem, w którym bej „sypiał z wielką ilością nałożnic” [...].

źródło: NKJP: Beata Pawlak: Długa sjesta Allaha, Gazeta Wyborcza, 1993-03-27

Protektorat był również operacją zyskowną. Na czele protegowanego państwa pozostawał w dalszym ciągu miejscowy władca, kedyw w Egipcie czy bej w Tunezji, nadal działała miejscowa administracja i miejscowa policja.

źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967

W ćwierć wieku po zagładzie Bizancjum [...] został wysłany do Istambułu. Spędził dwa lata na dworze sułtana, otrzymał tytuł beja i wrócił obsypany złotem.

źródło: NKJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997

Data ostatniej modyfikacji: 16.07.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj