eksperymentatorstwo

W tej konfiguracji językowo-literackiej węzłową pozycję zajęła twórczość Mirona Białoszewskiego, która łączy obydwa sprzeczne procesy: eksperymentatorstwo literackie z eksploracją współczesnego języka mówionego, w danym przypadku języka przedmieść wielkomiejskich i prowincji.

źródło: NKJP: Tadeusz Drewnowski: Próba scalenia: obiegi, wzorce, style: literatura polska 1944-1989, 1997

Malarstwo Brochockiego dalekie jest od wszelkiego eksperymentatorstwa, awangardowych nowinek i akademickich lub kawiarnianych bełkotów służących formalizowaniu formy dla formy przez formę.

źródło: NKJP: Wernisaż w banku, Dziennik Polski, 2005-05-07

Nauka projektowania architektonicznego oparta na eksperymentatorstwie, rozwijającym założenia architektury konstruktywistycznej, sprawiła, że zarówno rysunek, jak również nauczanie historii architektury na uczelniach polskich stały się umiejętnościami oderwanymi, samymi dla siebie.

źródło: NKJP: Jan Minorski: Architektura nowej Warszawy, Myśl Współczesna, nr 10, 1953

(...) bohaterami monospektaklu są także krzesła i stoły teatralnego bufetu. Tam bowiem spektakl jest pokazywany i to nie gwoli pustego eksperymentatorstwa, ale dlatego, że teatr nie dał na tę inscenizację złamanego grosza.

źródło: NKJP: Anna Żebrowska: Jerofiejew w bufecie, Gazeta Wyborcza, 1996-08-05

Pisarz porzucił eksperymentatorstwo na rzecz takiej tematyki, jak dzieciństwo, dorosłość czy podróżowanie.

źródło: NKJP: (MW): Autor nowych perspektyw, Dziennik Polski, 2008-10-10