1861,
Dziennik Literacki, nr 28, polona.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
antypatyczność
|
antypatyczności
|
|
| D. |
antypatyczności
|
antypatyczności
|
|
|
|
| C. |
antypatyczności
|
antypatycznościom
|
|
| B. |
antypatyczność
|
antypatyczności
|
|
| N. |
antypatycznością
|
antypatycznościami
|
|
| Ms. |
antypatyczności
|
antypatycznościach
|
|
| W. |
antypatyczności
|
antypatyczności
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
książk.
cecha kogoś, kto wzbudza uczucie niechęci
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
|
Vincenz nie jest napastliwy w swoich ocenach, a lekka ironia w kreowaniu postaci Zuzanny broni ją przed antypatycznością.
źródło: Dorota Sapa: Między polską wyspą a ukraińskim morzem, 1998
|
|
Mnie w tym filmie wykończyła równomierna antypatyczność wszystkich głównych bohaterów.
źródło: NKJP: Internet
|
Data ostatniej modyfikacji: 15.09.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN