UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

kleik

Chronologizacja

1749, KorBa

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. kleik
kleiki
D. kleiku
kleików
C. kleikowi
kleikom
B. kleik
kleiki
N. kleikiem
kleikami
Ms. kleiku
kleikach
W. kleiku
kleiki

Pochodzenie

Zob. klej

Definicja

gęsta, kleista papka będąca wywarem z rozgotowanego ryżu lub kaszy, którą podaje się do jedzenia małym dzieciom lub osobom będącym na diecie z powodu problemów z trawieniem

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Jedzenie i jego przygotowanie rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Choroby i ich leczenie leki i sposoby leczenia, zabiegi, sprzęty medyczne

Połączenia

  • kleik kukurydziany, ryżowy
  • kleik z kaszy (jaglanej, kukurydzianej), z siemienia lnianego
  • kleik na mleku, na wodzie
  • kleik i kaszka; kleik i sucharki
  • łyżka, talerz

Cytaty

Karmiłam ją kleikiem. Każda przełknięta łyżka to było wspólne zwycięstwo.

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Listy miłości, 2008

Na częste biegunki lekiem jest kleik ryżowy lub jęczmienny.

źródło: NKJP: BN: Herbatka z melasą: Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-05-16

Pan Stelmach ma wrzód żołądka i może jeść tylko papki, kleiki i mleko.

źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1997

Tadeusz B. spędził w szpitalu jeszcze kilkanaście dni. Odżywiał się kleikami i kaszkami.

źródło: NKJP: Karol Rebs: Obyczaje, Detektyw 3 (151), d 1999

Data ostatniej modyfikacji: 25.02.2021
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj