1861,
Kurjer Warszawski, nr 15, polona.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
eocen
|
eoceny
|
|
| D. |
eocenu
|
eocenów
|
|
| C. |
eocenowi
|
eocenom
|
|
| B. |
eocen
|
eoceny
|
|
| N. |
eocenem
|
eocenami
|
|
| Ms. |
eocenie
|
eocenach
|
|
| W. |
eocenie
|
eoceny
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
geol.
druga epoka wczesnego trzeciorzędu trwająca od ok. 55 do ok. 34 mln lat temu
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
budowa Ziemi
|
Dopiero w późnym eocenie ustaliły się generalne stosunki w obrębie ekosystemów lądowych, które przy niewielkich modyfikacjach trwają do dziś.
źródło: NKJP: Jerzy Dzik: Dzieje życia na ziemi: wprowadzenie do paleobiologii, 1992
|
|
Ręka i stopa bardzo giętkie; kości śródręcza oddzielone; kość środkowa (centrale) obecna; znajdujemy to u wszystkich ssaków z początku eocenu.
źródło: NKJP: Maciej Krzeptowski: Wyprawa jachtu „Maria” dookoła świata w latach 1999-2003, Wszechświat, 2005-10-01
|
|
[...] szczątki znaleziono w osadach datowanych na najpóźniejszy paleocen oraz wczesny eocen, głównie na terenie Ameryki Północnej.
źródło: NKJP: Internet
|
Data ostatniej modyfikacji: 05.10.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN