UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wkurw

Chronologizacja

1994, Jacek Kaczmarski: Autoportret z kanalią, books.google.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m2, m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. wkurw
wkurwy
D. wkurwa
wkurwu
wkurwów
C. wkurwowi
wkurwom
B. wkurwa
wkurw
wkurwy
N. wkurwem
wkurwami
Ms. wkurwie
wkurwach
W. wkurwie
wkurwy

Inne uwagi

Zwykle lp

Pochodzenie

Zob. kurwa I

Definicja

wulg. 
stan silnego zdenerwowania albo wściekłości

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

Połączenia

  • mieć wkurw/wkurwa

Cytaty

Przeżyłem podobny wkurw, że drogi sprzęt, psuje się jak chiński syf, a do tego ma nietypowe wtyczki przy kablu - zero możliwości samodzielnej reperacji [...]

źródło: NKJP: Internet

On już nawet na SMS-y nie reaguje - mówi z wyraźnym wkurwem [...]

źródło: NKJP: Tomasz Kwaśniewski: Dziennik ciężarowca, 2007

„Wiersz nie jest cudem” to cykl świetnych, zaangażowanych wierszy publikowanych tu, w internecie, i teraz, jako wyraz wkurwu na codzienne problemy i wydarzenia.

źródło: Internet: ha.art.pl

Składnia

bez ograniczeń + wkurw +
(na KOGO/CO)
Data ostatniej modyfikacji: 28.12.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj