UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

dognać

Chronologizacja

XV w., SStp
Inne znaczenie: 'zagnać, odstawić'

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. dognam
dognamy
2 os. dognasz
dognacie
3 os. dogna
dognają

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. dognałem
+(e)m dognał
dognałam
+(e)m dognała
dognałom
+(e)m dognało
dognaliśmy
+(e)śmy dognali
dognałyśmy
+(e)śmy dognały
2 os. dognałeś
+(e)ś dognał
dognałaś
+(e)ś dognała
dognałoś
+(e)ś dognało
dognaliście
+(e)ście dognali
dognałyście
+(e)ście dognały
3 os. dognał
dognała
dognało
dognali
dognały

bezosobnik: dognano

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. dognajmy
2 os. dognaj
dognajcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. dognałbym
bym dognał
dognałabym
bym dognała
dognałobym
bym dognało
dognalibyśmy
byśmy dognali
dognałybyśmy
byśmy dognały
2 os. dognałbyś
byś dognał
dognałabyś
byś dognała
dognałobyś
byś dognało
dognalibyście
byście dognali
dognałybyście
byście dognały
3 os. dognałby
by dognał
dognałaby
by dognała
dognałoby
by dognało
dognaliby
by dognali
dognałyby
by dognały

bezosobnik: dognano by

bezokolicznik: dognać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dognawszy

gerundium: dognanie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. dognanie
dognania
D. dognania
dognań
C. dognaniu
dognaniom
B. dognanie
dognania
N. dognaniem
dognaniami
Ms. dognaniu
dognaniach
W. dognanie
dognania

imiesłów przymiotnikowy bierny: dognany

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. dognany
dognany
dognany
dognane
dognana
D. dognanego
dognanego
dognanego
dognanego
dognanej
C. dognanemu
dognanemu
dognanemu
dognanemu
dognanej
B. dognanego
dognanego
dognany
dognane
dognaną
N. dognanym
dognanym
dognanym
dognanym
dognaną
Ms. dognanym
dognanym
dognanym
dognanym
dognanej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. dognani
dognani
dognane
dognane
D. dognanych
dognanych
dognanych
dognanych
C. dognanym
dognanym
dognanym
dognanym
B. dognanych
dognanych
dognanych
dognane
N. dognanymi
dognanymi
dognanymi
dognanymi
Ms. dognanych
dognanych
dognanych
dognanych

Pochodzenie

Zob. gnać

1. uciekiniera

Definicja

biegnąc lub jadąc szybko za jakąś osobą, zwierzęciem lub pojazdem, zrównać się z nimi

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii ruch i spoczynek

Relacje znaczeniowe

synonimy:  dogonić, doścignąć

Cytaty

Dognali go przy samej rozpadlinie, bo woda była już na tyle głęboka, by mogli płynąć, podczas gdy on z trudem, nurzając się w pianie, drapał się w górę po oślizgłych kamieniach.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1992

Potem spojrzeliśmy po sobie i porozumiawszy się wzrokiem puściliśmy się w pogoń. Dognaliśmy naszych bliskich [...].

źródło: NKJP: Antoni Kawczyński: Powidoczki, Mazowieckie To i Owo, 2001-07-22

[...] raniony i nurkujący zwierz ciągnąc za sobą linę z pływakiem zdradzał łowcy kierunek ucieczki. Łacno było dognać i dobić wtedy łup.

źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957

Patrol nie dał za wygraną, dognał BMW po raz trzeci i pirat musiał się zatrzymać.

źródło: Internet: 24legnica.pl

Składnia

bez ograniczeń + dognać +
KOGO/CO

2. rywala

Definicja

dorównać komuś uważanemu za lepszego w jakiejś dziedzinie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich

Relacje znaczeniowe

synonimy:  dogonić, doścignąć

Cytaty

W Linares Ponomariow na moment dognał wprawdzie Kasparowa, ale przegrał z nim decydujący pojedynek w 13 rundzie.

źródło: NKJP: J. Panasewicz: Gawędy o szachach Rusłan i Garri, Express Ilustrowany, 2002-03-15

Składnia

bez ograniczeń + dognać +
KOGO
Data ostatniej modyfikacji: 03.12.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj