UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

bisurmanin

Chronologizacja

2 połowa XVI w., SPXVI

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. bisurmanin
bisurmanie
ndepr
bisurmany
depr
D. bisurmanina
bisurmanów
C. bisurmaninowi
bisurmanom
B. bisurmanina
bisurmanów
N. bisurmaninem
bisurmanami
Ms. bisurmaninie
bisurmanach
W. bisurmaninie
bisurmanie
ndepr
bisurmany
depr

Pochodzenie

Wg Brücknera: z arab. turec. müsulmān, muslimīn, ‘wyznawcy islamu, poddania się woli Bożej’. Zamiana m- w b-, t. j. rozpodobnienie (stałe; tak samo st.rus. Bochmet z Mohamed), polega na narzeczu tureckiem, jak i wymiana pierwotnego l na r w st.czes. Besermene. W dawnym pol. występowały różne warianty: muzurmani, bursormani, bursomani.

Definicja

pogard.  daw. 
wyznawca Islamu

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół osoby związane z religią i kościołem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół wyznania: zasady i prawdy wiary

Relacje znaczeniowe

synonimy:  bisurman, mahometanin, muslim, muzułmanin

Cytaty

Husarze króla Sobieskiego myśleli chyba w podobny sposób. Że jak się najświętszej panience polecą, to ich żaden bisurmanin nie tknie.

źródło: NKJP: Magdalena Gałczyńska: Leszek Jażdżewski, 2016-03-11 (wiadomosci.onet.pl)

Widać z tego jasno, że z nimi można tylko walczyć na śmierć i życie, jak nasi przodkowie, którzy wiedzieli, jak się z bisurmaninem rozmawia [...].

źródło: Internet: chnnews.pl

Data ostatniej modyfikacji: 02.08.2021
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj