UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

urzyn

Chronologizacja

1962, Kazimierz Larski, Współczesny pitaval polski, books.google.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3, m2

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	urzyn	urzyny
D.	urzyna	urzynów
C.	urzynowi	urzynom
B.	urzyn pot. urzyna	urzyny
N.	urzynem	urzynami
Ms.	urzynie	urzynach
W.	urzynie	urzyny

Pochodzenie

Zob. rżnąć

Definicja

środ.

ręczna broń palna z pierwotnie długą lufą, ale znacznie skróconą, używana chętnie przez kłusowników i innych przestępców, a także konspiratorów, ponieważ można ją łatwo ukryć i przenieść

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Wojsko i wojna broń

Relacje znaczeniowe

	synonimy:	obrzyn, obrzynek, urzynek
	hiperonimy:	broń

Cytaty

[...] kiedy ja ciągle nie mogę się opanować po huku pierwszego wystrzału, słyszę, że Stefan wali ze swego urzyna raz po raz [...].

źródło: NKJP: Stanisław Berenda-Czajkowski: Dni grozy i łez, 2001

Ubrania, chałaty, wdziewane nieraz jeden na drugi potrójnie, kryły w fałdach krótkie urzyny, rewolwery, kindżały.

źródło: Ryszard Wójcik: Czy bohaterowie są zmęczeni?, 1975 (books.google.pl)

Data ostatniej modyfikacji: 25.01.2021