ktoś wypłakuje się w rękaw komuś

Bardot powiedziała kiedyś Vadimowi na ucho o Deneuve: „Ona jest silniejsza od ciebie. Nie przychodź do mnie wypłakiwać się w rękaw, kiedy będziesz nieszczęśliwy” .

źródło: NKJP: Jacek szczerba, Sto lat kina, Gazeta Wyborcza, 1995-12-29

Pisze pani, że wypłakiwałem się pani w kołnierz, a ja nie wyrywam teraz nikomu kudłów. To chyba o czymś świadczy, prawda? – Nie pisałam o żadnym płaczu – zaprotestowała.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Góra trzech szkieletów, 2003

I tylko ona wiedziała, jak to z nim jest naprawdę. Kiedy potem w nocy wypłakiwał jej się w rękaw. Jak ja mogłam z nim tyle wytrzymać? Zdawała sobie sprawę, że nigdy by nie zrozumiał do końca jej potrzeb.

źródło: NKJP: Piotr Krawczyk: Plamka światła, 1997

Ten, kto topi żale w alkoholu, kto odgrywa wesołka, by za chwilę płakać w mankiet, nie robi tego dla żartu, nie urodził się z tym bólem.

źródło: NKJP: Artur Górski: Magia „Sacro Arsenale”, 2006

[...] mówiłaś mu o swoich niepowodzeniach, radziłaś się go, jak coś zrobić, załatwić, “wypłakiwałaś mu się w mankiet” i użalałaś na wszelkie niesprawiedliwości i podłości tego świata. Tak było kiedyś. Teraz prowadząc nadal z mężem swój wewnętrzny dialog, przyłapujesz się coraz częściej na tym, że go tam nie ma, że pozostało po nim puste miejsce.

źródło: NKJP: Kuba Jabłoński: Rozwód. Jak go przeżyć?, 2000

„Zacząłem wypłakiwać się na ramieniu przyjaciela” - wspomina Tyszkiewicz.

źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006