część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
n2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
serdeńko
|
serdeńka
|
|
| D. |
serdeńka
|
serdeniek
|
|
| C. |
serdeńku
|
serdeńkom
|
|
| B. |
serdeńko
|
serdeńka
|
|
| N. |
serdeńkiem
|
serdeńkami
|
|
| Ms. |
serdeńku
|
serdeńkach
|
|
| W. |
serdeńko
|
serdeńka
|
|
pot.
osoba, z którą mówiący pozostaje w bliskich stosunkach i ma do niej emocjonalny, ciepły stosunek
Używane zwykle jako poufała lub pieszczotliwa, a niekiedy ironiczna forma zwracania się do kogoś.
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie
|
O mało nie straciłam córki, mojego serdeńka. Trzeba jej było zmierzyć temperaturę. W ogóle nie spadała.
źródło: Joanna Hrehoruk: Simin Daneszwar: Historia pewnej uliczki (szuflada.net)
|
|
- Daj buzi serdeńko - czknął w jej stronę. [...] długo się nie namyślając, chlusnęła w stronę absztyfikanta szklanką piwa.
źródło: NKJP: W cieniu stolicy, Wieści Podwarszawskie, 1998
|
|
[...] ja tego do ust, kochany ty mój, serdeńko, nie biorę - czego pełno w sklepach. - Wszystko to, mój miły, śmierdzi rybą.
źródło: NKJP: Inga Iwasiów: Bambino, 2008
|
|
Słuchaj, serdeńko - czy mógłbyś wreszcie nauczyć się poprawnie cytować?
źródło: NKJP: Internet
|
Data ostatniej modyfikacji: 28.11.2021
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN