UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

personifikować się

Chronologizacja

1836, Gazeta Warszawska, nr 223, polona.pl

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	personifikuję się	personifikujemy się
2 os.	personifikujesz się	personifikujecie się
3 os.	personifikuje się	personifikują się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	personifikowałem się +(e)m się personifikował	personifikowałam się +(e)m się personifikowała	personifikowałom się +(e)m się personifikowało	personifikowaliśmy się +(e)śmy się personifikowali	personifikowałyśmy się +(e)śmy się personifikowały
2 os.	personifikowałeś się +(e)ś się personifikował	personifikowałaś się +(e)ś się personifikowała	personifikowałoś się +(e)ś się personifikowało	personifikowaliście się +(e)ście się personifikowali	personifikowałyście się +(e)ście się personifikowały
3 os.	personifikował się	personifikowała się	personifikowało się	personifikowali się	personifikowały się

bezosobnik: personifikowano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się personifikował będę się personifikować	będę się personifikowała będę się personifikować	będę się personifikowało będę się personifikować	będziemy się personifikowali będziemy się personifikować	będziemy się personifikowały będziemy się personifikować
2 os.	będziesz się personifikował będziesz się personifikować	będziesz się personifikowała będziesz się personifikować	będziesz się personifikowało będziesz się personifikować	będziecie się personifikowali będziecie się personifikować	będziecie się personifikowały będziecie się personifikować
3 os.	będzie się personifikował będzie się personifikować	będzie się personifikowała będzie się personifikować	będzie się personifikowało będzie się personifikować	będą się personifikowali będą się personifikować	będą się personifikowały będą się personifikować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		personifikujmy się
2 os.	personifikuj się	personifikujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	personifikowałbym się bym się personifikował	personifikowałabym się bym się personifikowała	personifikowałobym się bym się personifikowało	personifikowalibyśmy się byśmy się personifikowali	personifikowałybyśmy się byśmy się personifikowały
2 os.	personifikowałbyś się byś się personifikował	personifikowałabyś się byś się personifikowała	personifikowałobyś się byś się personifikowało	personifikowalibyście się byście się personifikowali	personifikowałybyście się byście się personifikowały
3 os.	personifikowałby się by się personifikował	personifikowałaby się by się personifikowała	personifikowałoby się by się personifikowało	personifikowaliby się by się personifikowali	personifikowałyby się by się personifikowały

bezosobnik: personifikowano by się

bezokolicznik: personifikować się

imiesłów przysłówkowy współczesny: personifikując się

gerundium: personifikowanie się

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	personifikowanie się	personifikowania się
D.	personifikowania się	personifikowań się
C.	personifikowaniu się	personifikowaniom się
B.	personifikowanie się	personifikowania się
N.	personifikowaniem się	personifikowaniami się
Ms.	personifikowaniu się	personifikowaniach się
W.	personifikowanie się	personifikowania się

imiesłów przymiotnikowy czynny: personifikujący się

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	personifikujący się	personifikujący się	personifikujący się	personifikujące się	personifikująca się
D.	personifikującego się	personifikującego się	personifikującego się	personifikującego się	personifikującej się
C.	personifikującemu się	personifikującemu się	personifikującemu się	personifikującemu się	personifikującej się
B.	personifikującego się	personifikującego się	personifikujący się	personifikujące się	personifikującą się
N.	personifikującym się	personifikującym się	personifikującym się	personifikującym się	personifikującą się
Ms.	personifikującym się	personifikującym się	personifikującym się	personifikującym się	personifikującej się

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	personifikujący się	personifikujący się	personifikujące się	personifikujące się
D.	personifikujących się	personifikujących się	personifikujących się	personifikujących się
C.	personifikującym się	personifikującym się	personifikującym się	personifikującym się
B.	personifikujących się	personifikujących się	personifikujących się	personifikujące się
N.	personifikującymi się	personifikującymi się	personifikującymi się	personifikującymi się
Ms.	personifikujących się	personifikujących się	personifikujących się	personifikujących się

odpowiedniki aspektowe: spersonifikować się , upersonifikować się

Pochodzenie

Od: personifikacja

1. o zwierzęciu

Definicja

książk.

będąc zwierzęciem, zjawiskiem lub przedmiotem, przybierać cechy ludzkie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność artystyczna człowieka literatura

Cytaty

Pierwsze Zło jest skomplikowanym bytem, prezentującym czyste zło [...]. Początkowo nie miało ono także osobowości i celów. Z czasem zaczęło się personifikować i z pomocą swoich sług dążyć do zniszczenia pogromców i [...] przejęcia władzy nad światem.

źródło: NKJP: Internet

Marlowe zachwycił mnie wizją piekła, wizją diabła. Diabeł się personifikuje i jest niezwykle ludzki.

źródło: NKJP: Renata Sas: Nie budźmy w sobie zła, Express Ilustrowany, 2003-03-24

2. o władzy

Definicja

książk.

być reprezentowanym przez kogoś, kto pozostaje w silnym związku z tym, o czym mowa

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie prawdy i wartości życiowe

Relacje znaczeniowe

synonimy:

uosabiać się

Cytaty

Ponieważ prezydent według konstytucji z 1935 r. dysponował uprawnieniami we wszystkich obszarach życia publicznego, w jego osobie personifikowała się suwerenność państwa.

źródło: NKJP: Wojciech Witkowski: Historia administracji w Polsce 1764-1989, 2007

Wiara personifikuje się w „idealnym pomazańcu”: królu, kapłanie, proroku.

źródło: Henryk Seweryniak: Prorok i błazen. Szkice z teologii narracji, 2005 (books.google.pl)

Składnia

personifikować się

(w KIM)

Data ostatniej modyfikacji: 27.04.2021