część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
liczba pojedyncza
liczba mnoga
M.
twardogłowy
twardogłowi
ndepr
twardogłowe
depr
D.
twardogłowego
twardogłowych
C.
twardogłowemu
twardogłowym
B.
twardogłowego
twardogłowych
N.
twardogłowym
twardogłowymi
Ms.
twardogłowym
twardogłowych
W.
twardogłowy
twardogłowi
ndepr
twardogłowe
depr
pejorat.
osoba w obrębie jakiejś organizacji, mająca ugruntowane, zachowawcze poglądy, przeciwstawiająca się reformom i zmianom
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
działalność polityczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne
[...] uważa dziś, że w szczecińskim komitecie nie dominowali ani twardogłowi , ani liberałowie.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kalicki: Awantura o rynnę, Gazeta Wyborcza, 1994-07-02
- Więc zostałeś twardogłowym i zrobiłeś karierę, tak? - Pod koniec lat siedemdziesiątych pracowałem już w Komitecie Centralnym, w Wydziale Kultury.
źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
Jego notowania poszły w górę dopiero po 11 września, kiedy przekonał twardogłowych do potrzeby zbudowania koalicji przed kampanią w Afganistanie i skutecznie ją utworzył.
źródło: NKJP: Tomasz Zalewski: Gabinet wojenny, Polityka, 2003-03-22
Data ostatniej modyfikacji: 10.01.2022
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN